عطار نیشابوری
غزلیات
غزل شماره ۱۰: در دلم بنشستهای بیرون میا
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
در دلم بنشسته ای بیرون میا نی برون آی از دلم در خون میا چون ز دل بیرون نمی آیی دمی هر زمان در دیده دیگرگون میا چون کست یک ذره هرگز پی نبرد تو به یک یک ذره بوقلمون میا غصه ای باشد که چون تو گوهری آید از دریا برون بیرون میا سرنگون غواص خود پیش آیدت تو ز فقر بحر در هامون میا گر پدید آیی دو عالم گم شود بیش از این ای لولو مکنون میا نی برون آی و دو عالم محو کن گو برون از تو کسی اکنون، میا چون تو پیدا می شوی گم می شوم لطف کن وز وسع من افزون میا چون به یک مویت ندارم دست رس دست بر نه برتر از گردون میا چون ز هشیاری به جان آمد دلم بی شرابی پیش این مجنون میا بدرهٔ موزون شعرت ای فرید بستهٔ این بدرهٔ موزون میا عطار نیشابوری