فصل ۴

متن دانلود

می توانید متن را اصلاح نمایید:

اعوذ و الحمد للّه می  خواندم، چنانکه کسی پیش خداوندگار خود نشسته باشد و صد هزار ثنا و دعا می  گویدش و می  ستایدش و می  زارد و می  نالد و عشق ها عرضه می  دارد، همچنان گویی این حرف ها که می  خوانم و این نظرهای من به مودّت همچون اغانی و چنگ و رباب و دف و سرناست با معشوق خود، و من همه جای گردانم، چنانکه کسی رباب می  زند و در شهر می  رود.
و می  بینم که اللّه هر ساعتی پیالهٔ نظر مرا پر از شرابی می  کند و من به وجهِ کریم او نوش می  کنم در میان این پوست و گوشت. و در هر صاحب جمالی که نظر کنم، اللّه اجزای مرا از آن مزه پر می  کند، چنانکه همه اجزام می  شکفد؛ و اینچنین نظر سبب صحّت تن است، اما عزم کردن به چیزی دیگر جان کندن است و نقصانِ تن است. اکنون این خبث را از میانه پاک کنم و دگرها را نوش کنم.
باز در گوشهٔ دامن عرصهٔ قهرِ اللّه می  نگریستم، صد هزار سر می  دیدم از تنه برداشته و پیوند از پیوند جدا کرده، و از رویِ دیگر می  بینم صد هزار رود و جام ها و اغانی و بیت و غزل ها و بر گوشه دیگر صد هزار خدمتکار رقّاص با وجد ایستاده و گل دسته های جان را از روضهٔ انس به دستِ هر کالبدی بازداده، و می  دیدم که همه روح ها همین جزو لا یتجزّی بیش نیستند و همه پران شده اند و بر اللّه می  نشینند و از اللّه می  خیزند و از اللّه می  پرند همچون ذرایر در ضوء اللّه بی قرار باشند.
و می  دیدم که کالبدها همچون بستانی  ست که اللّه آن را آب و هوا و رنگ و بوی می  دهد، و کالبد چون گدایان چشم باز نهاده باشند که تا اللّه آثار راحت ها از کجا بفرستد
و اللّه اعلم.

بهاءُالدّین وَلَد