وحید قزوینی
شهر آشوب کوچک
بخش ۷ - صفت زرگران
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
زرگر پسران نازک اندام هستند همه چو نقره ی خام باشد ز الم چو گشت جوشان حال دل من چو قال ایشان چون پخته کنیمشان بابرام ز آتش نپزد چو نقره ی خام دم شان چو بوته در جوش با شعله زیادشان هم آغوش در کوره ی غم ز درد ایشان آتش کشدم سر از گریبان آتش ز دل علم کشیده چون کوره ی تازه دم دمیده تا چند ز بیم خوی ایشان بندم لب خویش را ز افغان تا چند کشد دل کمینه چون دم نفس از شکاف سینه گشته رخشان هر آنکه دیده سر تا پا، چشم چون حدیده خواهد دل خسته ی پریشان انگشتر زینهار از ایشان انگشت کنم مگر زبان را انگشتر لعل آن دهان را وحید قزوینی