رضاقلی هدایت
روضه اول | در نگارش احوال مشایخ و عارفان
بخش ۹۸ - عبداللّه بلیانی کازرونی
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
وهُوَ اوحدالدین عبداللّه بن ضیاءالدین مسعود. بلیان از مضافات کازرون شیراز است و شیخ از قدمایِ عرفایِ آفاق و از فرزندزادگان شیخ ابوعلی دقاق. گویند برهان العارفین شیخ صفی الدین اردبیلی به صحبت آن جناب رسیده و شیخ او را حواله به جناب شیخ زاهد گیلانی کرده. غرض، از افاخم کاملین و اعاظم عارفین و زبدهٔ موحدین و قدوهٔ مجردین زمان خود بوده، مشرب عالی داشته و در سنهٔ ۶۸۳ لوای سفر آخرت افراشته. مرقدش در قریهٔ مذکور است واین اشعار از اوست: حقیقت جز خدا دیدن روا نیست که بی شک هرچه بینی جز خدا نیست نمی گویم که عالم زوشده زانک چنین نسبت به او کردن روا نیست نه او عالم شده نه عالم او شد همه جز او وزو چیزی جدا نیست ٭٭٭ اللّه اللّه جز خدا موجود نیست واقفِ این سر بجز معبود نیست عاشقان دوست بسیارند لیک کس چو عبداللّه بن مسعود نیست ٭٭٭ به کین ما کمربندد کسی کش بخت برگردد چووقت مرگ مارآیدبه گردِ رهگذر گردد ٭٭٭ ما جمله وجودِ پاکِ پاکیم نه ز آتش و باد و آب و خاکیم رباعی تا حق به دو چشم سر نبینم هرگز از پای طلب می ننشینم هرگز گویند که حق به چشمِ سر نتوان دید این ایشانند من چنینم هرگز رضاقلی هدایت