رضاقلی هدایت
روضه اول | در نگارش احوال مشایخ و عارفان
بخش ۹۱ - صفی الدین یزدی علیه الرّحمة
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
شیخی است عارف و فاضلی است واقف. قدوهٔ اهل کمال و زبدهٔ ارباب وجد وحال. با طغانشه بن مؤید معاصر بوده و سلطان مذکور آن جناب را تعظیم و تکریم بلیغ می فرمود و اما شیخ از بیم قال و قیل جهلای علما طریقهٔ خود را مستور می داشته و در خفا همت بر تربیت مریدان می گماشته و این اشعار از نتایج طبع اوست: مِنْاشعاره چه دردست این که عشقش نام کردند وزو آشوب خاص و عام کردند خراباتیست اندر عشق کانجا می از خونِ جگر در جام کردند به یک ساغر در آن میخانه ما را چنین سرمست و بی آرام کردند ٭٭٭ نه یکی روز ز وصل تو نشان یافته ام نه یکی شب ز فراق تو امان یافته ام به دو جو بر من اگر هر دو جهان گم گردد چون ترا یافته ام هر دو جهان یافته ام رضاقلی هدایت