رضاقلی هدایت
روضه اول | در نگارش احوال مشایخ و عارفان
بخش ۶۲ - رافعی نیشابوری رحمة اللّه
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
وهُوَ امام الدّین ابوالقاسم. گویند عارفی فاضل بوده. شرح صغیرو شرح کبیر ازتصنیفات اوست. وفاتش در سنهٔ ۶۳۳ در قزوین واقع گردید. صاحب گزیده او را قزوینی داند و پدرش ابوسعید رافعی را از طایفهٔ اعراب خواند. باری از اوست. این ابیات از او نوشته شد: رباعی در جامهٔ صوف بسته زنار، چه سود در صومعه رفته دل به بازار، چه سود زآزار کسان راحت خود می طلبی یک راحت و صد هزار آزار چه سود ٭٭٭ رخت دلم هرچه بود، عشق به غارت ببرد صبرنه راهی است خوار، عشق نه راهی است خرد هرکه به میدان عشق گام نهد کام یافت هرکه در ایوان صبر، پای نهد دست برد بارِ جفاهای دوست کوه نداند کشید حلقهٔ زلفین یار باد نیارد شمرد وصل شد و هجر ماند، آه که در باغ عمر خار به پیری رسید گل به جوانی بمرد رضاقلی هدایت