کتابخانه دیجیتال

اسیری لاهیجی

اسیری لاهیجیدیوان اشعار | اسیریغزل ها

498

شمارهٔ ۱: ای عشق تو آتش زده در خرمن جان ها
شمارهٔ ۲: یا غایة المقاصد یا منتهی المنی
شمارهٔ ۳: ای ماه برون آمده از مشرق بطحا
شمارهٔ ۴: از خود فنا نگشته نیابی بحق بقا
شمارهٔ ۵: وقت نماز ز عشق شنیدم عجب ندا
شمارهٔ ۶: برابر طور عشق ای دل ببین نور تجلی را
شمارهٔ ۷: اگر از چهره ذاتش برافتد برده اسما
شمارهٔ ۸: تا نقاب از مه رخسار تو برداشت صبا
شمارهٔ ۹: عاشق ورند و بیخودم تن تللا تلا تلا
شمارهٔ ۱۰: پیش از بنای دیر جهان دیر سالها
شمارهٔ ۱۱: می نماید هر زمان حسن دگر دلدار ما
شمارهٔ ۱۲: گر وصال دوست میخواهی دلا
شمارهٔ ۱۳: در باز شد ز میکده ناموس و نام را
شمارهٔ ۱۴: بهوای روی جانان دل و جان ماست شیدا
شمارهٔ ۱۵: ای دوست نقاب زلف بگشا
شمارهٔ ۱۶: تا جان مرا شد بغم عشق تولا
شمارهٔ ۱۷: ما می پرست یار و جهان می پرست ما
شمارهٔ ۱۸: کونین قطره ایست ز دریای ذات ما
شمارهٔ ۱۹: ای شاهبازکبریا زین ظلمت آباد هوا
شمارهٔ ۲۰: جامه بیگانگی پوشید یار آشنا
شمارهٔ ۲۱: افتخار ما به فقرست و فنا
شمارهٔ ۲۲: هر نفس آید صدای عشق کای عاشق درآ
شمارهٔ ۲۳: بردار ای صبا ز جمالش نقاب را
شمارهٔ ۲۴: چون جلوه روی تو برونست ز احصا
شمارهٔ ۲۵: تا حسن تو بنمود رخ از جمله اشیا
شمارهٔ ۲۶: جانا ز چین زلف گشا پیچ و تابها
شمارهٔ ۲۷: تا جان ما گذشت ازین قیل و قالها
شمارهٔ ۲۸: عارف اسرار پنهانیم ما
شمارهٔ ۲۹: ز خورشید جمال عالم آرا
شمارهٔ ۳۰: ای پرتو جمال تو نورالیقین ما
شمارهٔ ۳۱: زد خیمه شاه عشق بصحرای جان ما
شمارهٔ ۳۲: ای رخ چون گلشن تو روضه رضوان ما
شمارهٔ ۳۳: ای بدیدار تو روشن دیده گریان ما
شمارهٔ ۳۴: عاشقیم و مست صهبای لقا
شمارهٔ ۳۵: جمال یار می بینم ز روی صورت و معنی
شمارهٔ ۳۶: ای روی چو خورشیدت تابان ز همه اشیا
شمارهٔ ۳۷: ای ذات تو ظاهر شده بر صورت اسما
شمارهٔ ۳۸: ای حسن ترا عالم و آدم شده مجلا
شمارهٔ ۳۹: دو عالم خواه زیر و خواه بالا
شمارهٔ ۴۰: مست و خرابم ساقیا در بازکن میخانه را
شمارهٔ ۴۱: ساقی بده می که بود مستیش فنا
شمارهٔ ۴۲: دل بسته بزلف یار بادا
شمارهٔ ۴۳: کاشکی رحمی بدی آن فتنه گر عیار را
شمارهٔ ۴۴: میرسد هر دم بعاشق صد جفا
شمارهٔ ۴۵: چه نسبت است بروی تو ماه تابان را
شمارهٔ ۴۶: وقد کنتم و مامعکم من الا کوان ماکانا
شمارهٔ ۴۷: فی هواکم صارقلبی هایما
شمارهٔ ۴۸: گر وصال دوست خواهی در ره او شوفنا
شمارهٔ ۴۹: ساقی بیا که موسم عیش آمد و طرب
شمارهٔ ۵۰: من نخواهم شادی و عیش و طرب
شمارهٔ ۵۱: یارم از خانه برون آمد سرمست و خراب
شمارهٔ ۵۲: ای منکسف ز تاب جمال تو آفتاب
شمارهٔ ۵۳: ایهاالحیران فی وجه الحبیب
شمارهٔ ۵۴: مائیم ترا همیشه طالب
شمارهٔ ۵۵: ریزد مدام ساقی جانها شراب ناب
شمارهٔ ۵۶: تا بکی باشد نهان خورشید رویت در حجاب
شمارهٔ ۵۷: عالم چو سایه، نور رخت هست آفتاب
شمارهٔ ۵۸: ای در انوار جمالت گشته شیدا شیخ و شاب
شمارهٔ ۵۹: هر زمان نقشی نماید حسن دوست
شمارهٔ ۶۰: عشق توچاره ساز دل بیقرار ماست
شمارهٔ ۶۱: هرکس که از جفای غم عشق خایفست
شمارهٔ ۶۲: چون مظهر حسن تو رخ ماه رخانست
شمارهٔ ۶۳: قبله حاجات ما کوی خرابات آمدست
شمارهٔ ۶۴: وهومعکم زین معیت حق چه خواست
شمارهٔ ۶۵: هرکه از درد و غم عشق تو دل افگارنیست
شمارهٔ ۶۶: چیست عالم جلوه گاه حسن دوست
شمارهٔ ۶۷: دلم ز شوق رخت بی سرو سامان است
شمارهٔ ۶۸: باکوی تو از روضه رضوان نتوان گفت
شمارهٔ ۶۹: با روی تو از جنت اعلی نتوان گفت
شمارهٔ ۷۰: یار ماباماست از ماکی جداست
شمارهٔ ۷۱: بنمود حسن دوست ز ما آنچنانکه هست
شمارهٔ ۷۲: از مطرب جمال تو آفاق پر صداست
شمارهٔ ۷۳: چه یارست و چه جان دلنوازست
شمارهٔ ۷۴: صیت جمال روی تو عالم فروگرفت
شمارهٔ ۷۵: (در مقام لی مع الله سیر نیست
شمارهٔ ۷۶: جان طالب جمال دلفروز یار ماست
شمارهٔ ۷۷: بما پیداست حسن طلعت ذات
شمارهٔ ۷۸: معشوق باز و رندم و قلاش و می پرست
شمارهٔ ۷۹: تعالی الله رویست و جمالست
شمارهٔ ۸۰: عشق ورزی مذهب ودین منست
شمارهٔ ۸۱: تا نقاب زلف از روی تو دور افتاده است
شمارهٔ ۸۲: خواهی که دیده باز کنی بر جمال دوست
شمارهٔ ۸۳: جهان از پرتو روی تو پیداست
شمارهٔ ۸۴: از آفتاب روی تو عالم پر از ضیاست
شمارهٔ ۸۵: مرادم وصل یار نازنین است
شمارهٔ ۸۶: روز فراق اگر ز قیامت علامت است
شمارهٔ ۸۷: هرکه از سر عشق آگاهست
شمارهٔ ۸۸: هرگز نبود حسن ترا مبداء و غایت
شمارهٔ ۸۹: ذرات کون پرتو خورشید مطلق است
شمارهٔ ۹۰: چون کون مکان بتو عیانست
شمارهٔ ۹۱: بقید زلف تا جانم اسیر است
شمارهٔ ۹۲: آفتاب روی تو تابان شدست
شمارهٔ ۹۳: ای جمله جهان شیفته حسن و جمالت
شمارهٔ ۹۴: اسیر عشق تو از هردوکون آزاد است
شمارهٔ ۹۵: ای آفتاب ذات تو تابنده از صفات
شمارهٔ ۹۶: در حسن چون رخت بجهان آفتاب نیست
شمارهٔ ۹۷: زمهر روی تو هر ذره ماه تابانست
شمارهٔ ۹۸: امید من به لطف عمیم تو واثق است
شمارهٔ ۹۹: در بزم وصل یار مرا گرچه بارنیست
شمارهٔ ۱۰۰: مستیم تا ابد شده از بیخودی ز دست
شمارهٔ ۱۰۱: دل ز بند غم دمی آزاد نیست
شمارهٔ ۱۰۲: از حسن عالم گیراو کونین پرغوغاشدست
شمارهٔ ۱۰۳: در سویدای دلم سودای عشقش جا گرفت
شمارهٔ ۱۰۴: خورشید رخت از همه ذرات چو پیداست
شمارهٔ ۱۰۵: دلم با دوست دایم در وصالست
شمارهٔ ۱۰۶: جهان عکس رخ مه پیکر ماست
شمارهٔ ۱۰۷: خیل غمت بجور و جفا ملک جان گرفت
شمارهٔ ۱۰۸: یارب ز چه روروی تو در پرده نهانست
شمارهٔ ۱۰۹: خورشید رخت از همه ذرات عیانست
شمارهٔ ۱۱۰: درد تو دوای دل و هم مرهم جانست
شمارهٔ ۱۱۱: ای جمالت گشته پیدا از نقاب کاینات
شمارهٔ ۱۱۲: گنج اسرار یقین در کنج خلوت حاصلست
شمارهٔ ۱۱۳: بقید زلف تو جانم عجب گرفتارست
شمارهٔ ۱۱۴: بی جمال روی تو دل را حیاتی هست نیست
شمارهٔ ۱۱۵: با خیال زلف تو در خلوت تارم خوشست
شمارهٔ ۱۱۶: ازپرتو جمال تو عالم منورست
شمارهٔ ۱۱۷: ای مصحف جمال تو اوراق کاینات
شمارهٔ ۱۱۸: گر مهر فاحببت بذرات نه ساریست
شمارهٔ ۱۱۹: جان ما عاشق سروقد جانانه شدست
شمارهٔ ۱۲۰: شفای این دل بیمار جز لقای تو نیست
شمارهٔ ۱۲۱: نیست ما را هیچ فکری جز لقای روی دوست
شمارهٔ ۱۲۲: دایما درد تو همراه منست
شمارهٔ ۱۲۳: بیا جانا که بی تو جان خرابست
شمارهٔ ۱۲۴: گردیدن گردون یقین از عشق جانان بوده است
شمارهٔ ۱۲۵: روی تو ظاهرست بعالم نهان کجاست
شمارهٔ ۱۲۶: روی چو مهت کاینه جان و جهانست
شمارهٔ ۱۲۷: رند و قلاشیم و مست و می پرست
شمارهٔ ۱۲۸: میخانه از لعل لب تو پرشرو شور است
شمارهٔ ۱۲۹: مهر روی تو که تابان ز همه ذراتست
شمارهٔ ۱۳۰: ای نهان خورشید ذات تو در ابر کاینات
شمارهٔ ۱۳۱: تا نقد دارضرب معارف کلام ماست
شمارهٔ ۱۳۲: تا که خورشید جمال از برج رویت طالعست
شمارهٔ ۱۳۳: حسن خوبان جهان عکس رخ زیبای اوست
شمارهٔ ۱۳۴: مقبل کسی که شادی وصل تو دیده است
شمارهٔ ۱۳۵: ای که کوی یارمیجویی دو عالم کوی اوست
شمارهٔ ۱۳۶: جانا بیا که صحبت جانانم آرزوست
شمارهٔ ۱۳۷: ما ز جام باده عشقیم مخمورالست
شمارهٔ ۱۳۸: ای ز خورشید جمالت گشته روشن کاینات
شمارهٔ ۱۳۹: تا بعشق تو جان گرفتارست
شمارهٔ ۱۴۰: عاشقان را در طریق عشق حالی دیگرست
شمارهٔ ۱۴۱: هرکه عاشق نیست مرد کار نیست
شمارهٔ ۱۴۲: آنکه پنهان دل ز مردم می برد پیداست کیست
شمارهٔ ۱۴۳: زاد راه عاشقان سوز و نیاز و زاریست
شمارهٔ ۱۴۴: با غم معشوق ما را کارهاست
شمارهٔ ۱۴۵: صورت یاربخواب امد و در گوشم گفت
شمارهٔ ۱۴۶: دو عالم غرق انوار تجلی است
شمارهٔ ۱۴۷: گشت تابان مهر ذاتش از صفات
شمارهٔ ۱۴۸: پیش عارف که ز آفات طریق اگاهست
شمارهٔ ۱۴۹: هرکه او پیوسته با یاد خداست
شمارهٔ ۱۵۰: از شوق رخت در همه جا غلغله هست
شمارهٔ ۱۵۱: جمله عالم رو بما دارند و مارا روبدوست
شمارهٔ ۱۵۲: دل را بجمال رخ تو مهر تولاست
شمارهٔ ۱۵۳: هر دل که از کدورت طبع و هوا برست
شمارهٔ ۱۵۴: بختم مدد نداد که بینم وصال دوست
شمارهٔ ۱۵۵: ای برده سبق از همه خوبان به ملاحت
شمارهٔ ۱۵۶: دل را که داغ عشق ندارد نشان کجاست
شمارهٔ ۱۵۷: ای بیخبر از حالت رندان خرابات
شمارهٔ ۱۵۸: تا یار پرده از رخ چون ماه برگرفت
شمارهٔ ۱۵۹: تا که خورشید جمالت بجهان تابان گشت
شمارهٔ ۱۶۰: درد بی درمان بعالم دردماست
شمارهٔ ۱۶۱: مانیستیم و هستی ما هستی خداست
شمارهٔ ۱۶۲: ای دل دیوانه تاکی بیخودیها کردنت
شمارهٔ ۱۶۳: ای طلعت تو مطلع انوار سعادات
شمارهٔ ۱۶۴: عالم چو نقش موج ببحر وجود اوست
شمارهٔ ۱۶۵: ای صنم سمن بران دست منست و دامنت
شمارهٔ ۱۶۶: اسرار یقین را بگمانی شده باحث
شمارهٔ ۱۶۷: دوستانم باز خواهد گشت یارم الغیاث
شمارهٔ ۱۶۸: این حیله سازی فلک کینه دار هیچ
شمارهٔ ۱۶۹: جان ما را در ازل دادند با عشق امتزاج
شمارهٔ ۱۷۰: گر نداند درد عشق دوست را عاشق فلاح
شمارهٔ ۱۷۱: با درد عشق جانان درمان چه کار دارد
شمارهٔ ۱۷۲: از شاهد و می گر خبری هست بگوئید
شمارهٔ ۱۷۳: دوشم از میخانه پیر میکده آواز داد
شمارهٔ ۱۷۴: زان پیشتر که دور جهان را مدار بود
شمارهٔ ۱۷۵: از قید غم جهان شد آزاد
شمارهٔ ۱۷۶: ساقی چه شد که جمله جهان می پرست شد
شمارهٔ ۱۷۷: جانم اسیر دام سر زلف یار شد
شمارهٔ ۱۷۸: بیا که یار ز رخسار پرده را بگشود
شمارهٔ ۱۷۹: دل ما وایه روی تو دارد
شمارهٔ ۱۸۰: ره روانی که راه حق پویند
شمارهٔ ۱۸۱: عاشق بکوی عشق چو خود را فدی کند
شمارهٔ ۱۸۲: زهی جمال و ملاحت که یار ما دارد
شمارهٔ ۱۸۳: جان ما بربست رخت و سوی جانان میرود
شمارهٔ ۱۸۴: چون سوز عشقت پایان ندارد
شمارهٔ ۱۸۵: چو حسن روی او جلوه گری کرد
شمارهٔ ۱۸۶: از ما سخن کشف و کرامات مپرسید
شمارهٔ ۱۸۷: چون از ازل نصیبه ما عشق یار بود
شمارهٔ ۱۸۸: چون جمال دوست خود را جلوه داد
شمارهٔ ۱۸۹: یارم چو ز رخ نقاب بگشود
شمارهٔ ۱۹۰: تا نقاب از مهر رویش دور شد
شمارهٔ ۱۹۱: هر لحظه بروئی دگر آن روی نماید
شمارهٔ ۱۹۲: مهر رخسارت ز ذرات جهان پیدا بود
شمارهٔ ۱۹۳: تا بکفر زلف تو جان مرا اقرار شد
شمارهٔ ۱۹۴: چو خورشید جمالت روی بنمود
شمارهٔ ۱۹۵: چو مهر جمال تو در جلوه بود
شمارهٔ ۱۹۶: خوش وقت عاشقان که بمعشوق همبرند
شمارهٔ ۱۹۷: آن دلبر طناز نگوئی که کجا شد
شمارهٔ ۱۹۸: حسن رخسار تو چون میل نقابی میکند
شمارهٔ ۱۹۹: یارم اگر جمال نماید چه می شود
شمارهٔ ۲۰۰: زان پیشتر که کون و مکان را ظهور بود
شمارهٔ ۲۰۱: حسن تو جلوه کرد و بعالم عیان شد
شمارهٔ ۲۰۲: زان روز که روی تو مرا در نظر آمد
شمارهٔ ۲۰۳: هنوز هست جهان را به نیست مأوابود
شمارهٔ ۲۰۴: دوش جانم در هوای آن خط و رخسار بود
شمارهٔ ۲۰۵: عاشقان تا در میان زنار عشقت بسته اند
شمارهٔ ۲۰۶: نمی دانم بقول حاسدی چند
شمارهٔ ۲۰۷: معشوق جلوه کرد و دل از عاشقان ربود
شمارهٔ ۲۰۸: چون نقاب زلف مشکین از جمال خود گشود
شمارهٔ ۲۰۹: یار با ما پرتوی از نور روی خود نمود
شمارهٔ ۲۱۰: چو الطاف الهی رهبر آمد
شمارهٔ ۲۱۱: چو نار هجر او جان میگدازد
شمارهٔ ۲۱۲: جان ما را میل دل جستن نشد
شمارهٔ ۲۱۳: حالیا رفتیم یاران خیرباد
شمارهٔ ۲۱۴: کاش آن شوخ جفا پیشه وفائی بکند
شمارهٔ ۲۱۵: من عاشق آن جان و جهانم همه دانند
شمارهٔ ۲۱۶: دوش یارم پرده از رخسار خود بگشاده بود
شمارهٔ ۲۱۷: با همچو تو یاری نفسی هر که برآرد
شمارهٔ ۲۱۸: در هوای عشق بازم دل پرواز کرد
شمارهٔ ۲۱۹: آنها که جهان آینه روی تو دانند
شمارهٔ ۲۲۰: زان دم که باده خم وحدت بجام شد
شمارهٔ ۲۲۱: جمال روی تو هرگه نقاب بگشاید
شمارهٔ ۲۲۲: ای قامت رعنای تو رشک سهی سروبلند
شمارهٔ ۲۲۳: عاشقان در آتش عشق تو خود را سوختند
شمارهٔ ۲۲۴: مقصود ز عمرم همه سوزست و غم و درد
شمارهٔ ۲۲۵: دیده ام عالم نمود بود بود
شمارهٔ ۲۲۶: ز شوقت جمله عالم بیقرارند
شمارهٔ ۲۲۷: آنان که درد عشق تو برجان گزیده اند
شمارهٔ ۲۲۸: جهان رانور رویت روشنی داد
شمارهٔ ۲۲۹: ساقی جانها شراب ار زانکه زین دستان دهد
شمارهٔ ۲۳۰: آنان که ز درد عشق مستند
شمارهٔ ۲۳۱: عشق چو جور و ستم آغاز کرد
شمارهٔ ۲۳۲: تا بفن دلربایی آن صنم استاد شد
شمارهٔ ۲۳۳: هر دل که نه عشق یار دارد
شمارهٔ ۲۳۴: چو دل در دست عشقش مبتلا شد
شمارهٔ ۲۳۵: مرا سودای او دیوانه دارد
شمارهٔ ۲۳۶: کسی کورا غم جانان نباشد
شمارهٔ ۲۳۷: ساقیا می ده که هشیارم کند
شمارهٔ ۲۳۸: تا آتش سودای تو در جان من افتاد
شمارهٔ ۲۳۹: در سینه ما جز غم معشوق مجوئید
شمارهٔ ۲۴۰: حاجیان حرم وصل لقا یافته اند
شمارهٔ ۲۴۱: ای بت عشوه ساز من بی تو بسر نمی شود
شمارهٔ ۲۴۲: آن هادی ره روان کجا شد
شمارهٔ ۲۴۳: روی تو بهر شیوه شیدای دگر دارد
شمارهٔ ۲۴۴: والله لیس غیرک فی عرصة الوجود
شمارهٔ ۲۴۵: هر کو رخ نیاز برین آستان نهاد
شمارهٔ ۲۴۶: جام تجلیش که بناگاه میدهند
شمارهٔ ۲۴۷: اگر مخالف طبع و هواتوانی بود
شمارهٔ ۲۴۸: شهباز روح قدسی از دام تن جدا شد
شمارهٔ ۲۴۹: در آرزوی روی تو گشتیم بیقرار
شمارهٔ ۲۵۰: مستم ز جام عشق و ندارم ز خود خبر
شمارهٔ ۲۵۱: چون دور شد از حسن رخت پرده انوار
شمارهٔ ۲۵۲: دیوانه عشق توام و ز عقل و دینم بیخبر
شمارهٔ ۲۵۳: مثنوی عین الحیات است ای پسر
شمارهٔ ۲۵۴: بی شادی وصال تو دل را کجا قرار
شمارهٔ ۲۵۵: ای از جمال رویت کون و مکان منور
شمارهٔ ۲۵۶: نهال دوستی را در بر آور
شمارهٔ ۲۵۷: هرکسی کز لذت درد تو باشد با خبر
شمارهٔ ۲۵۸: عاشق چشمان مست آن نگار
شمارهٔ ۲۵۹: ای جمالت رو نموده هر زمان جائی دگر
شمارهٔ ۲۶۰: زان کمان ابرو رسد هر دم مرا تیری دگر
شمارهٔ ۲۶۱: ای ز خورشید جمالت هر دوعالم غرق نور
شمارهٔ ۲۶۲: بر صورت ذرات جهان گشت پدیدار آن یار نهانی
شمارهٔ ۲۶۳: ای دل براه عشق ز کونین در گذر
شمارهٔ ۲۶۴: مائیم و کنج خلوت و سودای عشق یار
شمارهٔ ۲۶۵: دل و دینم ببرد آن شوخ عیار
شمارهٔ ۲۶۶: هان ای صبا ز لطف بشیراز کن گذر
شمارهٔ ۲۶۷: فوحدته فی کثرة الکون ظاهر
شمارهٔ ۲۶۸: از بحر تلخ و شور غم هجر برکنار
شمارهٔ ۲۶۹: مائیم بعشق تو میان بسته بزنار
شمارهٔ ۲۷۰: ای باد صبا ز روی دلدار
شمارهٔ ۲۷۱: در خرابات آمدم دوشینه هنگام سحر
شمارهٔ ۲۷۲: آمد برون ز خانه بصد ناز و عشوه یار
شمارهٔ ۲۷۳: ساقی قدحی بکام ما ریز
شمارهٔ ۲۷۴: ای عشق چاره ساز جگر سوز دلنواز
شمارهٔ ۲۷۵: من عاشق و رندم و نظرباز
شمارهٔ ۲۷۶: عاشق دیوانه دل کز غم همه سوزست و ساز
شمارهٔ ۲۷۷: دلا در عاشقی می سوز و می ساز
شمارهٔ ۲۷۸: قصد جانم کرد یار دلنواز
شمارهٔ ۲۷۹: ای نموده شاهد حسن تو رو درهر لباس
شمارهٔ ۲۸۰: عاشق روی توام بهر چه می ترسم زکس
شمارهٔ ۲۸۱: در سرم سودای آن یارست و بس
شمارهٔ ۲۸۲: محرم بزم وصالت کی شود هر بوالهوس
شمارهٔ ۲۸۳: گر شیخ شهر بود و گر پیر می فروش
شمارهٔ ۲۸۴: دوش یارم جام می آورد و گفت این را بنوش
شمارهٔ ۲۸۵: اگر چه عاشقیم ورند و قلاش
شمارهٔ ۲۸۶: تا که دریای قدم آمد بجوش
شمارهٔ ۲۸۷: دلدار برگرفت نقاب از جمال خویش
شمارهٔ ۲۸۸: ای مسلمانان پشیمانم من از کردار خویش
شمارهٔ ۲۸۹: دلا در عاشقی مردانه می باش
شمارهٔ ۲۹۰: تا شد سپر بلایش دل درویش
شمارهٔ ۲۹۱: جفا بگذر و یار با وفا باش
شمارهٔ ۲۹۲: ای دل بکوی نیستی چون خاک پست و خوار باش
شمارهٔ ۲۹۳: از غم عشق تو ما را نیست یکساعت خلاص
شمارهٔ ۲۹۴: شرح درد عشق دارد طول و عرض
شمارهٔ ۲۹۵: از بردن بار جفا باشد وفا ما را غرض
شمارهٔ ۲۹۶: راه عاشق نیست ای زاهد غلط
شمارهٔ ۲۹۷: برقص آمد جهان ز آهنگ حافظ
شمارهٔ ۲۹۸: هرکه عاشق شد بباید گفت جان را الوداع
شمارهٔ ۲۹۹: چون گشت مه روی تو طالع ز مطالع
شمارهٔ ۳۰۰: دارم ز درد عشق تو بر دل هزار داغ
شمارهٔ ۳۰۱: گر بگرد کعبه کوی تو باشد یک طواف
شمارهٔ ۳۰۲: بگرفت صیت حسن تو از قاف تا بقاف
شمارهٔ ۳۰۳: زان غمزه ناوکی بمن آید ز هر طرف
شمارهٔ ۳۰۴: وقت کوچ آمد نفیرالطریقست الطریق
شمارهٔ ۳۰۵: ز جام عشق سرمستم زهی ذوق
شمارهٔ ۳۰۶: ببحر هست مطلق تا شدم غرق
شمارهٔ ۳۰۷: عاشقان را دین و مذهب شد وفاق
شمارهٔ ۳۰۸: خواهی که شود کشف برت سراناالحق
شمارهٔ ۳۰۹: شاه و گدا یکسان بود بر درگه سلطان عشق
شمارهٔ ۳۱۰: بر جانان فشان جان را اگر هستی دلا عاشق
شمارهٔ ۳۱۱: اگر بسعی تو فضل خدای گشت رفیق
شمارهٔ ۳۱۲: دست و پایی میزنم در راه عشق
شمارهٔ ۳۱۳: چونکه شهانند گدایان عشق
شمارهٔ ۳۱۴: بسی تصنیف دیدم در حقایق
شمارهٔ ۳۱۵: رندیم و قمارباز بی باک
شمارهٔ ۳۱۶: تا جامه هستی ز غم عشق نشد پاک
شمارهٔ ۳۱۷: ای در شعاع روی تو عقل خبیردنگ
شمارهٔ ۳۱۸: آوازه حسن تو گرفتست ممالک
شمارهٔ ۳۱۹: بریخت ساقی وحدت می محبت پاک
شمارهٔ ۳۲۰: براه عشق چنان رفت عاشق بی باک
شمارهٔ ۳۲۱: مائیم نقاب شاهد شنگ
شمارهٔ ۳۲۲: گر پرده برنداری زان رخ ز جان غمناک
شمارهٔ ۳۲۳: جان ما مست می عشقست از روز ازل
شمارهٔ ۳۲۴: هر زمان نوعی بچشم اهل حال
شمارهٔ ۳۲۵: درد عشق آمد دوای درد دل
شمارهٔ ۳۲۶: در کشور جان و ملکت دل
شمارهٔ ۳۲۷: چو عشقش از دلت گشتست زایل
شمارهٔ ۳۲۸: زهی بزم و ساقی و حسن و جمال
شمارهٔ ۳۲۹: ای حسن جان فزای تو خورشید بی زوال
شمارهٔ ۳۳۰: تا کرد شاه عشق بملک دلم نزول
شمارهٔ ۳۳۱: چون خیال وصل جانان هست سودای محال
شمارهٔ ۳۳۲: بیاکه بی تو ز عمر خودم گرفت ملال
شمارهٔ ۳۳۳: من که مست جام عشقم از ازل
شمارهٔ ۳۳۴: واین الاثافی و این الطلال
شمارهٔ ۳۳۵: همه صورت همه معنی همه حسنی و جمال
شمارهٔ ۳۳۶: ای کنایت ز سر کوی تو جنات نعیم
شمارهٔ ۳۳۷: ما سالها بکوی ملامت دویده ایم
شمارهٔ ۳۳۸: ما عاشق و رند و جان فشانیم
شمارهٔ ۳۳۹: هنگام آن آمد که من این پرده ها را بردرم
شمارهٔ ۳۴۰: من بحسنت ز ازل واله و شیدا بودم
شمارهٔ ۳۴۱: ما در دو جهان غیر تو مطلوب ندیدیم
شمارهٔ ۳۴۲: ما آینه کون و مکان روی تو دیدیم
شمارهٔ ۳۴۳: مشرق انوار روحانی منم
شمارهٔ ۳۴۴: ای عاشقان ای عاشقان من عاشق شوریده ام
شمارهٔ ۳۴۵: ماز تاب حسن او شیدا و حیران گشته ایم
شمارهٔ ۳۴۶: در سر همه سودای سر زلف تو دارم
شمارهٔ ۳۴۷: ماز عشق یار دردل آتشی افروختیم
شمارهٔ ۳۴۸: شهباز لامکانم من در مکان نگنجم
شمارهٔ ۳۴۹: ما عاشق مست آن لقائیم
شمارهٔ ۳۵۰: ز خود فانی و در عین بقائیم
شمارهٔ ۳۵۱: غرق بحر وحدتیم، من، من نیم
شمارهٔ ۳۵۲: گه مست و بیخبر ز می صاف وحدتیم
شمارهٔ ۳۵۳: ما در دو جهان غیر تو دیار ندیدیم
شمارهٔ ۳۵۴: ما جمله جهان مصحف رخسار تو دیدیم
شمارهٔ ۳۵۵: من درون درد درمان یافتم
شمارهٔ ۳۵۶: زنگ دوئی ز آینه دل زدوده ایم
شمارهٔ ۳۵۷: ای جمال جان فزایت وایه جان و دلم
شمارهٔ ۳۵۸: دادیم دل بدست غم عشق آن صنم
شمارهٔ ۳۵۹: باز از سودای زلفش بی سرو سامان شدم
شمارهٔ ۳۶۰: ای عاشقان ای عاشقان من عاشق دیوانه ام
شمارهٔ ۳۶۱: رندیم و ملامتی و بدنام
شمارهٔ ۳۶۲: ما اختیار خویش بدست تو داده ایم
شمارهٔ ۳۶۳: از عشق تو مامعتکف کوی نیازیم
شمارهٔ ۳۶۴: ما عاشق دیوانه و سرمست لقائیم
شمارهٔ ۳۶۵: حان الرحیل مابر دلدار میرویم
شمارهٔ ۳۶۶: ما بر امید وصل تو خلوت نشین شدیم
شمارهٔ ۳۶۷: حالیا در بزم وصل دوست جامی میزنم
شمارهٔ ۳۶۸: ما دین و دل فدای غم یار کرده ایم
شمارهٔ ۳۶۹: روی تو به نقشهای محکم
شمارهٔ ۳۷۰: ما در هوای وصل تو شیدای عالمیم
شمارهٔ ۳۷۱: تجلی جمالش را اگر آئینه شد عالم
شمارهٔ ۳۷۲: من ز تاب آتش عشق تو ناپرواستم
شمارهٔ ۳۷۳: ما در طریق عشق تو جانباز بوده ایم
شمارهٔ ۳۷۴: ای ماه رو ای ماه رو من عاشق روی توام
شمارهٔ ۳۷۵: بیا ای مرهم درد درونم
شمارهٔ ۳۷۶: در طریقت ره روانرا رهنمائی میکنم
شمارهٔ ۳۷۷: بدلداری و دلجوئی درآمد عاقبت یارم
شمارهٔ ۳۷۸: حج من سوی تو آمد طوف کویت کعبه ام
شمارهٔ ۳۷۹: چون بفضل حق رهی در ملکت جان یافتم
شمارهٔ ۳۸۰: زین دام تن گهی که چو شهباز برپرم
شمارهٔ ۳۸۱: دو عالم پرتوی از نور ذانم
شمارهٔ ۳۸۲: بسویت می کشد دل هر زمانم
شمارهٔ ۳۸۳: ما در ازل بعشق تو افسانه بوده ایم
شمارهٔ ۳۸۴: ما رند خراباتی بی نام و نشانیم
شمارهٔ ۳۸۵: چو از روز ازل رندی و قلاشی است آئینم
شمارهٔ ۳۸۶: ما حسن روی یار زهر روی دیده ایم
شمارهٔ ۳۸۷: چنان حیران حسن آن نگارم
شمارهٔ ۳۸۸: دردا که ز درد تو بدرمان نرسیدیم
شمارهٔ ۳۸۹: ز شوق روی جانان آنچنانم
شمارهٔ ۳۹۰: ما رند خراباتی میخواره و مستیم
شمارهٔ ۳۹۱: ما از غم تو بی سر و سامان نشسته ایم
شمارهٔ ۳۹۲: روشن ز ماه روی تو شد منزل دلم
شمارهٔ ۳۹۳: غیر مهر ماه رویی نیست حالی در خورم
شمارهٔ ۳۹۴: تا در طریق عشق تو من جان فشان شدم
شمارهٔ ۳۹۵: چون یار برقص آید من مطربی آغازم
شمارهٔ ۳۹۶: هر چند براه طلب دوست دویدیم
شمارهٔ ۳۹۷: چو خراب عشق یارم همگی ز یار گویم
شمارهٔ ۳۹۸: تا که در دل تخم عشقت کاشتیم
شمارهٔ ۳۹۹: ای یافته ز پرتو رویت جهان نظام
شمارهٔ ۴۰۰: ما حاوی سرکن فکانیم
شمارهٔ ۴۰۱: من که پیوسته بروی تو چنین حیرانم
شمارهٔ ۴۰۲: من که در کوی غم عشق تو سرگردانم
شمارهٔ ۴۰۳: در طریقت سالها در نار محنت سوختیم
شمارهٔ ۴۰۴: ازآن می تا بنوشیدم دو سه جام
شمارهٔ ۴۰۵: مبداء خلقت بامر کن فکان من بوده ام
شمارهٔ ۴۰۶: ای عاشقان، ای عاشقان، من جسمهارا جان کنم
شمارهٔ ۴۰۷: من ذات بحت مطلقم، هم وصف و هم اسماستم
شمارهٔ ۴۰۸: چونکه بخود نظرکنم، من نه ز جانم و تنم
شمارهٔ ۴۰۹: جانا ز درد عشق تو چون من فغان کنم
شمارهٔ ۴۱۰: تا بنای عاشقی در کاینات انداختیم
شمارهٔ ۴۱۱: من مستم و میخوارم گو خلق بدانیدم
شمارهٔ ۴۱۲: من مست عشقم،زاهدا با ما مگو از عقل و دین
شمارهٔ ۴۱۳: پیداست حسن دوست ز ذرات کن فکان
شمارهٔ ۴۱۴: ای صبح تجلی جمالت رخ انسان
شمارهٔ ۴۱۵: آن یار رو ز ما بچه رو می کند نهان
شمارهٔ ۴۱۶: ای اسیران غم عشق تو آزاد از جهان
شمارهٔ ۴۱۷: حسن جان افزای روی او عیان
شمارهٔ ۴۱۸: رخسار دوست بنگر و حسن و جمال بین
شمارهٔ ۴۱۹: کردم نثار مقدم عشق تو عقل و دین
شمارهٔ ۴۲۰: عاشقیم و رند و بی نام و نشان
شمارهٔ ۴۲۱: آفتاب روی تو تابان شد از ذرات کون
شمارهٔ ۴۲۲: مرآت روی دوست نظرکن جهان ببین
شمارهٔ ۴۲۳: ای دل ار معشوق جویی باش یار عاشقان
شمارهٔ ۴۲۴: جلوه معشوق دیدم در لقای عاشقان
شمارهٔ ۴۲۵: بس غریب و طرفه افتادست حال عاشقان
شمارهٔ ۴۲۶: چون روی تو بنمود جمال از رخ جانان
شمارهٔ ۴۲۷: از جمله ذرات جهان مهر جمالت شد عیان
شمارهٔ ۴۲۸: آئینه جمال تو شد صورت حسن
شمارهٔ ۴۲۹: ای وصالت آرزوی جان غم پرورد من
شمارهٔ ۴۳۰: جز دیدن دیدار تو ای سرو خرامان
شمارهٔ ۴۳۱: تا بما دیدی جمال خویشتن
شمارهٔ ۴۳۲: ای ز آفتاب روی تو روشن جهان جان
شمارهٔ ۴۳۳: دل من ز ذوق دردت نکند هوای درمان
شمارهٔ ۴۳۴: هر تار زلف سرکشت کفر دگر کرده عیان
شمارهٔ ۴۳۵: ازمی شوق جمال روی جانان همچو من
شمارهٔ ۴۳۶: ای ز درک کنه تو عاجز عقول عاقلان
شمارهٔ ۴۳۷: مهر وصلت گر نتابد بر دلم ای ماه من
شمارهٔ ۴۳۸: ز نار شوق تو ای جان جانان
شمارهٔ ۴۳۹: الا ای ازمه رویت همه کون و مکان روشن
شمارهٔ ۴۴۰: رب زدنی حیرة فیکم چه می خواهی بدان
شمارهٔ ۴۴۱: در خمار هجر تا کی جان من
شمارهٔ ۴۴۲: ز خلوتخانه وحدت چو بنهادی قدم بیرون
شمارهٔ ۴۴۳: آتش عشق درزدی در دل و جان عاشقان
شمارهٔ ۴۴۴: جهانرا حسن رویت داد آئین
شمارهٔ ۴۴۵: من بسودای تو فارغ گشتم از سودای کون
شمارهٔ ۴۴۶: از حد گذشت نوبت هجران جان ستان
شمارهٔ ۴۴۷: ای حسن تو ظاهر شده برصورت احسن
شمارهٔ ۴۴۸: واله رخسار جانانست جان عاشقان
شمارهٔ ۴۴۹: همچو خاک ره بعشقش خوار می باید شدن
شمارهٔ ۴۵۰: فی مقامی این کیف، این این
شمارهٔ ۴۵۱: ای دل بدرد عاشقی مردانه شو، مردانه شو
شمارهٔ ۴۵۲: طالب حق را بگو هرزه مپو
شمارهٔ ۴۵۳: قد تجلی العشق فی کل المجالی فانظروا
شمارهٔ ۴۵۴: ما چون بعشق روی تو کردیم دل گرو
شمارهٔ ۴۵۵: ای منور هر دو عالم ز آفتاب روی تو
شمارهٔ ۴۵۶: ای هر دوکون لمعه از نور ذات تو
شمارهٔ ۴۵۷: یار ما دوشینه آمد پرده افکنده ز رو
شمارهٔ ۴۵۸: ای دل دیوانه ام حیران حسن روی تو
شمارهٔ ۴۵۹: تا جان ماست مونس خیل خیال تو
شمارهٔ ۴۶۰: جان ما را نیست در عالم بجز این آرزو
شمارهٔ ۴۶۱: واله و شیداست جانم در هوای عشق تو
شمارهٔ ۴۶۲: خوی کردم با جفای عشق تو
شمارهٔ ۴۶۳: جمال یار برانداخت پرده از ناگاه
شمارهٔ ۴۶۴: منم ز شوق جمال تو مست و دیوانه
شمارهٔ ۴۶۵: ای جمال روی تو خورشید تابان آمده
شمارهٔ ۴۶۶: ای از جمال روی تو یک ذره مهر و ماه
شمارهٔ ۴۶۷: یک رو که درصد آینه بینی هرآینه
شمارهٔ ۴۶۸: معشوق اگر بجانب عاشق کند نگاه
شمارهٔ ۴۶۹: ای جمالت پرتوی برهر دو کون انداخته
شمارهٔ ۴۷۰: رویت چو آفتابی پیدا بود همیشه
شمارهٔ ۴۷۱: رویش ببین زلف گرفتار آمده
شمارهٔ ۴۷۲: ساقی باقی مرا جامی بده
شمارهٔ ۴۷۳: چون عشق سراسیمه درآمد بمیانه
شمارهٔ ۴۷۴: من آفتاب وحدتم تابان بانسان آمده
شمارهٔ ۴۷۵: ما را چه شک درین که بغیر از تو هیچ نیست
شمارهٔ ۴۷۶: ای پرتو جمالت حسن بتان جانی
شمارهٔ ۴۷۷: ای مهر آسمان ملاحت خوش آمدی
شمارهٔ ۴۷۸: چو در بحر توئی مائی است فانی
شمارهٔ ۴۷۹: اگر در بحر عرفان غرقه گردی
شمارهٔ ۴۸۰: ای دل تو همیشه در وصالی
شمارهٔ ۴۸۱: گر جلوه کنان یک نفسی پیش من آئی
شمارهٔ ۴۸۲: دلا در عاشقی برگو چه دیدی
شمارهٔ ۴۸۳: ببرد آخر دل و دینم بغارت ترک یغمائی
شمارهٔ ۴۸۴: چون جهانرا پیش جانان نیست یک جو حرمتی
شمارهٔ ۴۸۵: خدا راای صبا از من دعائی
شمارهٔ ۴۸۶: تجلی العشق فی کل المجالی
شمارهٔ ۴۸۷: ز تاب آتش شوقت شدم مجنون و شیدایی
شمارهٔ ۴۸۸: عاشقم برخط و خال و رخ مه سیمائی
شمارهٔ ۴۸۹: درآبکوی خرابات عشق اگر مردی
شمارهٔ ۴۹۰: یاسیدی و یا سندی انت منیتی
شمارهٔ ۴۹۱: سفری قد اخبر عن حضری
شمارهٔ ۴۹۲: سقانی شرابا من کؤوس المحبة
شمارهٔ ۴۹۳: تغربت عن داری فیا طول غربتی
شمارهٔ ۴۹۴: مظهر کل ظهورش گرنه نفس ماستی
شمارهٔ ۴۹۵: اگر زلفین تو پر خم نبودی

اسیری لاهیجی

آمارگیر وبلاگ