کتابخانه دیجیتال

فایز دشتی

فایز دشتینسخه دوم دوبیتی و ترانه های فایزبخش نخست دوبیتی ها

537

شمارهٔ ۱: مزن شانه به زلف پرشکن را
شمارهٔ ۲: عجب دارم از آن زلف چلیپا
شمارهٔ ۳: بهار آمد گلستان شد مطرا
شمارهٔ ۴: بتا آهسته تر بردار پا را
شمارهٔ ۵: اگر خواهی بسوزانی جهان را
شمارهٔ ۶: به رخ جا داده ای زلف سیه را
شمارهٔ ۷: مرا خلد برین دی بودیم جا
شمارهٔ ۸: به دست آن بت طاووس زیبا
شمارهٔ ۹: به زیر پرده آن روی دل آرا
شمارهٔ ۱۰: بگو آن قاصد نیکو لقا را
شمارهٔ ۱۱: خوش آن ملک و خوش آن دلبر خوش آن جا
شمارهٔ ۱۲: سوار خنگ خوش رفتارم امشب
شمارهٔ ۱۳: دلم در نزد جانانست امشب
شمارهٔ ۱۴: نسیم روح پرور دارد امشب
شمارهٔ ۱۵: سحرگه زورق سیمین مهتاب
شمارهٔ ۱۶: بگو با دلبر ترسایی امشب
شمارهٔ ۱۷: صنم تا کی دل ما را کنی آب
شمارهٔ ۱۸: خروس عرش بی غوغاست امشب
شمارهٔ ۱۹: تو که ای دل مکان در کوی یار است
شمارهٔ ۲۰: نگارا شربت از لبهات بفرست
شمارهٔ ۲۱: سر زلف تو جانا لام و میم است
شمارهٔ ۲۲: مرا این زندگی از بوی یار است
شمارهٔ ۲۳: بتا بر طرف معجر کن نقابت
شمارهٔ ۲۴: اسیرم کرده چشم مستت ای دوست
شمارهٔ ۲۵: رخ تو کعبه و محراب ابروت
شمارهٔ ۲۶: دل من همچو رستم در عتابست
شمارهٔ ۲۷: گهی دل مسکنش در کنج لبهات
شمارهٔ ۲۸: اگر دانی که فردا محشری نیست
شمارهٔ ۲۹: رخ تو آتش و زلف تو دود است
شمارهٔ ۳۰: اگر از رخ براندازی نقابت
شمارهٔ ۳۱: کنم مدح خم ابروت یا روت
شمارهٔ ۳۲: رخت تا در نظر می آرم ای دوست
شمارهٔ ۳۳: هر آن کس عاشق است از دور پیداست
شمارهٔ ۳۴: دلا امشب نه وقت قال و قیل است
شمارهٔ ۳۵: خداوندا جوانیم بسر رفت
شمارهٔ ۳۶: جهان رفت و جوانی و چمن رفت
شمارهٔ ۳۷: سر و زلف سیاهت شام یلداست
شمارهٔ ۳۸: نه پر دارم که پروازم به کویت
شمارهٔ ۳۹: به دارالملک تن دل پادشاهست
شمارهٔ ۴۰: هنوزم بوی زلفش در مشام است
شمارهٔ ۴۱: برفت آن یار و از ما مهر برداشت
شمارهٔ ۴۲: دل آگه چه محتاج برید است
شمارهٔ ۴۳: مرا در پیش راهی پر زبیم است
شمارهٔ ۴۴: نه از دل می رود بیرون خیالت
شمارهٔ ۴۵: گرت با ما نگارا میل سوداست
شمارهٔ ۴۶: به رویش زلف اندر پیچ و تابست
شمارهٔ ۴۷: دلم از دست خوبان چاک چاکست
شمارهٔ ۴۸: ز من ببرید جانان باز پیوست
شمارهٔ ۴۹: نه هر بالانشینی ماهتابست
شمارهٔ ۵۰: نه چشم است آن که چشمانش ندیده ست
شمارهٔ ۵۱: ز هم بگسسته ای بند نقابت
شمارهٔ ۵۲: سرم پر شور شیدای تو کافیست
شمارهٔ ۵۳: سخن آهسته تر گو دلبر این جاست
شمارهٔ ۵۴: بهشت است این زمین یا کوی یار است
شمارهٔ ۵۵: نه قامت، تازه سرو جویبار است
شمارهٔ ۵۶: اگر از روی تو مهجورم ای دوست
شمارهٔ ۵۷: تو خوبی او ز خوبی بی نیاز است
شمارهٔ ۵۸: تو که هیچت ز حال ما خبر نیست
شمارهٔ ۵۹: مرا یاران وصیت این چنین است
شمارهٔ ۶۰: به لب خال سیاهت جایگاهست
شمارهٔ ۶۱: دگر از نو نوای نی بلند است
شمارهٔ ۶۲: برو قاصد که در رفتن ثوابست
شمارهٔ ۶۳: دلم را تیر مژگانت شکار است
شمارهٔ ۶۴: نه هر سرچشمه ای آب زلالست
شمارهٔ ۶۵: بتا از کجرویهایت شکایت
شمارهٔ ۶۶: مبر نام جدایی ترسم ای دوست
شمارهٔ ۶۷: خبر از دل ندارم نیست یا هست
شمارهٔ ۶۸: به چشمان تو دل دادم امانت
شمارهٔ ۶۹: شب ابر است و دنیا تیره تار است
شمارهٔ ۷۰: خدنگ مه جبینان دلنشین است
شمارهٔ ۷۱: چرا خواهی که من آیم به غربت
شمارهٔ ۷۲: به تیرم زد کمان افکند در پشت
شمارهٔ ۷۳: انیس من به جز آه سحر نیست
شمارهٔ ۷۴: بیا جانا که دنیا را وفا نیست
شمارهٔ ۷۵: دلا دیدی که دلبر عهد بشکست
شمارهٔ ۷۶: به گلشن تا ز گل نام و نشانست
شمارهٔ ۷۷: بتا عشقت به جانم آتش افروخت
شمارهٔ ۷۸: ندانم چون کنم دل بی قرار است
شمارهٔ ۷۹: رخ تو دلبرا مانند ماهست
شمارهٔ ۸۰: ندارم راحتی جز زجر و زحمت
شمارهٔ ۸۱: اگر دوران دهد بر بادم ای دوست
شمارهٔ ۸۲: عرق بر چهره ات گل یا گلابست
شمارهٔ ۸۳: اگر در عهد، ابروت منکر ماست
شمارهٔ ۸۴: نه هر ویروانه دل ماوای عشقست
شمارهٔ ۸۵: به قربان خم زلف سیاهت
شمارهٔ ۸۶: به گل سنبل فروهشته که گیسوست
شمارهٔ ۸۷: چه مقصود است از این جانا بگو راست
شمارهٔ ۸۸: در این عالم غمم از حد فزونست
شمارهٔ ۸۹: من از چشم تو می ترسم که مست است
شمارهٔ ۹۰: دلم در گوشه چشمش مکین است
شمارهٔ ۹۱: بتا مثل تو اندر شهر چین نیست
شمارهٔ ۹۲: به دوشش گیسوان خوش دلپسند است
شمارهٔ ۹۳: نه هر رخشنده کوکب آفتابست
شمارهٔ ۹۴: نه هر آهوی دشت آهوی چین است
شمارهٔ ۹۵: بت زورق نشینم در امان باد
شمارهٔ ۹۶: بت نامهربان دیدی چها کرد
شمارهٔ ۹۷: سحر شبنم چو بر گیسویش افتاد
شمارهٔ ۹۸: بشارت باد ای دل دلبر آمد
شمارهٔ ۹۹: نه قاصد نه پیام دلبر آمد
شمارهٔ ۱۰۰: زمن گشتی جدا ای سرو آزاد
شمارهٔ ۱۰۱: بیا تا برگ گل نارفته بر باد
شمارهٔ ۱۰۲: مرا تا دل به تن تسلیم کردند
شمارهٔ ۱۰۳: بتی کز ناز پا بر دل گذارد
شمارهٔ ۱۰۴: به جز من هر که با دلبر نشیند
شمارهٔ ۱۰۵: اگر صد تیر ناز از دلبر آید
شمارهٔ ۱۰۶: جوانی هست چون گنجی خداداد
شمارهٔ ۱۰۷: کسی کآگه ز حال ما نباشد
شمارهٔ ۱۰۸: خیالت گر نبودی دل چه می کرد
شمارهٔ ۱۰۹: سحر چون زهره از مشرق برآمد
شمارهٔ ۱۱۰: سحر گاهان به گلشن انجمن بود
شمارهٔ ۱۱۱: حصار دوست گر ز آهن بر آرند
شمارهٔ ۱۱۲: بتم سرپنجه با لوح و قلم زد
شمارهٔ ۱۱۳: بهار آمد زمین فیروزه گون شد
شمارهٔ ۱۱۴: ره عشقست باید ز آن حذر کرد
شمارهٔ ۱۱۵: به دل گفتم مکن این قدر فریاد
شمارهٔ ۱۱۶: دگر شب شد که تا جانم بسوزد
شمارهٔ ۱۱۷: دگر شب شد که دل بی تاب گردد
شمارهٔ ۱۱۸: دل من حالت پروانه دارد
شمارهٔ ۱۱۹: نخستین بار باید ترک جان کرد
شمارهٔ ۱۲۰: که بر نخل امید من تبر زد؟
شمارهٔ ۱۲۱: مه ده چار پیشت مضمحل شد
شمارهٔ ۱۲۲: سحرگاهان که شبنم بر گل افتد
شمارهٔ ۱۲۳: بهار آمد زمردسان زمین شد
شمارهٔ ۱۲۴: شما که ساکنان کوی یارید
شمارهٔ ۱۲۵: بتا زلف تو سر از سر کشان برد
شمارهٔ ۱۲۶: خبر داری به من هجران چها کرد
شمارهٔ ۱۲۷: دو زلف یار عنبر می تراود
شمارهٔ ۱۲۸: نه یادم می کنی نه می روی یاد
شمارهٔ ۱۲۹: دو چشمت چون به چشمانم نگه کرد
شمارهٔ ۱۳۰: سحر، دل ناله های زار می کرد
شمارهٔ ۱۳۱: دلم از فرقت روی تو خون شد
شمارهٔ ۱۳۲: شب هجران مرا جان بر لب آورد
شمارهٔ ۱۳۳: جوانی گر به نرخ جان فروشند
شمارهٔ ۱۳۴: خروس عرش دیشب التجا کرد
شمارهٔ ۱۳۵: بلند بالا، بلند قد و لبت قند
شمارهٔ ۱۳۶: جوانی کاشکی بیع و شرا بود
شمارهٔ ۱۳۷: خداوندا دلم از دین بری شد
شمارهٔ ۱۳۸: مسلسل زلف عنبر بار دارد
شمارهٔ ۱۳۹: دلم تاراج روی گلرخان شد
شمارهٔ ۱۴۰: بهشت از روی تو بهتر نباشد
شمارهٔ ۱۴۱: مرا هم ساق و هم زانو کند درد
شمارهٔ ۱۴۲: صنم عشق تو همچون نار نمرود
شمارهٔ ۱۴۳: بگو تا دلبر حورم بیاید
شمارهٔ ۱۴۴: سهیل اندر یمن بلغار سوزد
شمارهٔ ۱۴۵: به صعوه منصب بلبل ندادند
شمارهٔ ۱۴۶: نه هر دل عشق جانان قابل افتد
شمارهٔ ۱۴۷: وفا دخلی به محبوبی ندارد
شمارهٔ ۱۴۸: اگر آهی کشم افلاک سوزد
شمارهٔ ۱۴۹: بتا ختم رسل پیغمبری شد
شمارهٔ ۱۵۰: دلم را جز تو کس دلبر نباشد
شمارهٔ ۱۵۱: صبا دوشم ز جانان این خبر داد
شمارهٔ ۱۵۲: رفیق ! از وصل جانانم مده یاد
شمارهٔ ۱۵۳: سحر شد ناله بلبل نیامد
شمارهٔ ۱۵۴: سحر سنبل دمید و لاله سر زد
شمارهٔ ۱۵۵: عسل از معدن زنبور خیزد
شمارهٔ ۱۵۶: پری رویان سلام از من رسانید
شمارهٔ ۱۵۷: سحر دل خود به خود فریاد می کرد
شمارهٔ ۱۵۸: سحر دل ناله های زار می کرد
شمارهٔ ۱۵۹: فلک! از جور تو دل پر زخون بود
شمارهٔ ۱۶۰: دل من همچو هدهد در سبا شد
شمارهٔ ۱۶۱: سر و زلف تو آشوب جهان شد
شمارهٔ ۱۶۲: مرا ز آنروز قصه مشکل افتاد
شمارهٔ ۱۶۳: سهی سرو این قد و بالا ندارد
شمارهٔ ۱۶۴: شب آمد تا شب وصل آردم یاد
شمارهٔ ۱۶۵: دلا گر زار گریم بر تو شاید
شمارهٔ ۱۶۶: مرا شب سیل آه از دل بر آید
شمارهٔ ۱۶۷: ز آب و آتش و از خاک و از باد
شمارهٔ ۱۶۸: بتا بیهوده منما گریه بسیار
شمارهٔ ۱۶۹: خروس از هرزه خوانی دست بردار!
شمارهٔ ۱۷۰: شدم پیر و ندیدم روی دلدار
شمارهٔ ۱۷۱: مسلسل حلقه حلقه زلف دلدار
شمارهٔ ۱۷۲: به هنگام وداع آن لاله رخسار
شمارهٔ ۱۷۳: به قصد کشتن این بی دل زار
شمارهٔ ۱۷۴: خداوندا تو قهاری و جبار
شمارهٔ ۱۷۵: دو گیسویت فتاده چون سیه مار
شمارهٔ ۱۷۶: نیامد دلبر و من مردم آخر
شمارهٔ ۱۷۷: سحرگه خوش بود رفتن سوی یار
شمارهٔ ۱۷۸: کمند زلف گرد چهره یار
شمارهٔ ۱۷۹: اگر آهی کشم از فرقت یار
شمارهٔ ۱۸۰: تو پنداری که تا گشتی ز من دور
شمارهٔ ۱۸۱: مریضی کز جدایی گشته بیمار
شمارهٔ ۱۸۲: مهی از قبله آمد در شب تار
شمارهٔ ۱۸۳: بتا اخگر به تابستان میاور
شمارهٔ ۱۸۴: مرا شب تا سحر این چشم خونبار
شمارهٔ ۱۸۵: خوشا برنایی و نیسان و آزار
شمارهٔ ۱۸۶: سفر بر من دگر سخت است و دشوار
شمارهٔ ۱۸۷: سحرگه ز آرزوی شوق دیدار
شمارهٔ ۱۸۸: سحرگه بی خبر ای کاش دلبر
شمارهٔ ۱۸۹: اگر دورم من از تو ای پریزاد
شمارهٔ ۱۹۰: به زیر زلف مشکین عارض یار
شمارهٔ ۱۹۱: سحر در خواب دیدم با دل زار
شمارهٔ ۱۹۲: دلا از بی وفایان دست بردار
شمارهٔ ۱۹۳: عجب دارم ز سرو قامت یار
شمارهٔ ۱۹۴: گذشت ایام گل ای بلبل زار
شمارهٔ ۱۹۵: سحرگه چون ز مشرق ماه خاور
شمارهٔ ۱۹۶: گهی که یادم آمد صحبت یار
شمارهٔ ۱۹۷: شدم پیر و ندیدم روی دلدار
شمارهٔ ۱۹۸: به زیر پیرهن پستان دلبر
شمارهٔ ۱۹۹: اگر صد پاره ام سازی به خنجر
شمارهٔ ۲۰۰: سحر پرسیدم از گیسوی دلبر
شمارهٔ ۲۰۱: نه از مژگان سیاهی خورده ای تیر
شمارهٔ ۲۰۲: گرفتم آن که اقبالم شود یار
شمارهٔ ۲۰۳: خدایم گر کند فردای محشر
شمارهٔ ۲۰۴: ز تاثیر هوا خوی بر رخ یار
شمارهٔ ۲۰۵: فراق روی تو ای لاله رخسار
شمارهٔ ۲۰۶: سحرگاهان ز غم با باد شبگیر
شمارهٔ ۲۰۷: لبت کوثر، قدت طوبی، رخت حور
شمارهٔ ۲۰۸: دو گیسوی تو جانا لیله القدر
شمارهٔ ۲۰۹: گهی که یادم آمد صحبت یار
شمارهٔ ۲۱۰: به گردن هشته ای زلف چو زنجیر
شمارهٔ ۲۱۱: بت نامهربان، یار ستمگر
شمارهٔ ۲۱۲: مسلسل حلقه حلقه روی دلبر
شمارهٔ ۲۱۳: به دل گفتم مرو در کوی دلبر
شمارهٔ ۲۱۴: قدت طوبا، لبت کوثر، رخت حور
شمارهٔ ۲۱۵: معنبر گیسوی مشکین دلبر
شمارهٔ ۲۱۶: اگر خواهی جهان سازی مسخر
شمارهٔ ۲۱۷: سحر چون ماه سر بر زد زخاور
شمارهٔ ۲۱۸: زحسن رویت ای نادیده مهجور
شمارهٔ ۲۱۹: دو نرگس مست و بی باک و ستمگر
شمارهٔ ۲۲۰: شب دیجور و من مهجور وره دور
شمارهٔ ۲۲۱: به هر جا بگذرد آن ماه رخسار
شمارهٔ ۲۲۲: من از عهد جوانی تا شدم پیر
شمارهٔ ۲۲۳: دل من در خم زلفت گره گیر
شمارهٔ ۲۲۴: دل و شوق و خیال و میل هر چار
شمارهٔ ۲۲۵: عجب دارم از این ابریشمین تار
شمارهٔ ۲۲۶: غم دنیا خورم یا حسرت یار
شمارهٔ ۲۲۷: تو را دل می دمد کاین سنبل تر
شمارهٔ ۲۲۸: که والشمس الضحی روی تو ای یار
شمارهٔ ۲۲۹: نگفتم جا مده بر چهره عنبر
شمارهٔ ۲۳۰: شب ابر است و باران گهر بار
شمارهٔ ۲۳۱: معاذالله دهم زآن زلف، یک تار
شمارهٔ ۲۳۲: خودم این جا دلم در پیش دلبر
شمارهٔ ۲۳۳: سحرگه از نوای مرغ گلزار
شمارهٔ ۲۳۴: مکش سرمه به چشم ناز پرور
شمارهٔ ۲۳۵: بتا! بیژن صفت در چه گرفتار
شمارهٔ ۲۳۶: دلم در حلقه زلفش گره گیر
شمارهٔ ۲۳۷: دو زلفانت فتاده چون سر مار
شمارهٔ ۲۳۸: ذلیل و خوار و زارم کردی آخر
شمارهٔ ۲۳۹: بدی زلف سیاهت لیله القدر
شمارهٔ ۲۴۰: منه بر رخ دو گیسوی معنبر
شمارهٔ ۲۴۱: شود فردا که منشیان تقدیر
شمارهٔ ۲۴۲: صنم صورت منور کردی امروز
شمارهٔ ۲۴۳: جهان را عنبر افشان کرده ای باز
شمارهٔ ۲۴۴: به ایما گفت چشمش با من این راز
شمارهٔ ۲۴۵: به گردن هشته این زلف دلاویز
شمارهٔ ۲۴۶: دخیلا شانه بر زلفت میاویز
شمارهٔ ۲۴۷: به تیر ناوک مژگان دل دوز
شمارهٔ ۲۴۸: پی تعظیم قدر دلبر امروز
شمارهٔ ۲۴۹: نگفتم دل از آن گیسو بپرهیز؟
شمارهٔ ۲۵۰: دلا دلدارت آمد با خبر باش
شمارهٔ ۲۵۱: گهی در خواب بینم قد و بالاش
شمارهٔ ۲۵۲: سحر از شوق جانان مست و مدهوش
شمارهٔ ۲۵۳: سحر! امشب دمی بر جای خود باش
شمارهٔ ۲۵۴: دلا خون شو مکن افشای رازش
شمارهٔ ۲۵۵: مسلسل حلقه حلقه زلف خوشبوش
شمارهٔ ۲۵۶: فغان از امشب و یاد از شب دوش
شمارهٔ ۲۵۷: شب عید است و هر کس با عزیزش
شمارهٔ ۲۵۸: شدم غافل اسیر چشم مستش
شمارهٔ ۲۵۹: نه از دل می رود بیرون خیالش
شمارهٔ ۲۶۰: در آمد یار از رخ نور ساطع
شمارهٔ ۲۶۱: زهجرت سینه و دامن کنم چاک
شمارهٔ ۲۶۲: زره پوشیده ای با من کنی جنگ
شمارهٔ ۲۶۳: زاسب افتادم و شد کار مشکل
شمارهٔ ۲۶۴: تو که ملای قرآن خوانی ای دل
شمارهٔ ۲۶۵: مرا تن زورق است و ناخدا دل
شمارهٔ ۲۶۶: زما آن چشم و ابرو می برد دل
شمارهٔ ۲۶۷: خوشا روزی که گل بودی و بلبل
شمارهٔ ۲۶۸: غراب عشق اندر بندر دل
شمارهٔ ۲۶۹: سحرها در چمن با خواهش گل
شمارهٔ ۲۷۰: عبث دادم به یار بی وفا دل
شمارهٔ ۲۷۱: قدت گل، قامتت گل، کفش پا گل
شمارهٔ ۲۷۲: اگر کاغذ نباشد پرده دل
شمارهٔ ۲۷۳: به جز فکر وصال دلبر ای دل!
شمارهٔ ۲۷۴: سحر با باغبانی گفت بلبل
شمارهٔ ۲۷۵: بت گلروی سنبل موی خوشگل
شمارهٔ ۲۷۶: همه مه صورتان در برج محمل
شمارهٔ ۲۷۷: بلا شد حسن مه رویان خوشگل
شمارهٔ ۲۷۸: مرا جان بر لب آمد از غم دل
شمارهٔ ۲۷۹: بنال ای بلبل شوریده احوال
شمارهٔ ۲۸۰: قمر طلعت پری پیکر نگارم
شمارهٔ ۲۸۱: پس از قرنی به ارمن شد گذارم
شمارهٔ ۲۸۲: سحرگه برگ گل تر شد زشبنم
شمارهٔ ۲۸۳: سراغ جان جانان از که پرسم
شمارهٔ ۲۸۴: پری پیکر بت عیسا پرستم
شمارهٔ ۲۸۵: ندانم از چه رو آشفته حالم
شمارهٔ ۲۸۶: دگر شب شد که مشتاق حضورم
شمارهٔ ۲۸۷: در این دنیا بسی اندوهناکم
شمارهٔ ۲۸۸: بهشتی ای صنم دادی نشانم
شمارهٔ ۲۸۹: نه افلاطون کند فکری به حالم
شمارهٔ ۲۹۰: جوانی! رفتی و نایی به سویم
شمارهٔ ۲۹۱: سه مه پیکر برون آمد به یک دم
شمارهٔ ۲۹۲: بت لیلی و شم خورشید عالم
شمارهٔ ۲۹۳: به شب نالم شب شبگیر نالم
شمارهٔ ۲۹۴: چو آید فکر یار اندر ضمیرم
شمارهٔ ۲۹۵: به راه دوست دست از جان کشیدم
شمارهٔ ۲۹۶: بتا از دوریت حالی ندارم
شمارهٔ ۲۹۷: خداوندا تو کردی لامکانم
شمارهٔ ۲۹۸: مسلمانان گرفتار دلستم
شمارهٔ ۲۹۹: خداوندا که در نزع روانم
شمارهٔ ۳۰۰: مگر یار آمده بر پشت بامم
شمارهٔ ۳۰۱: فراق لاله رویان ساخت کارم
شمارهٔ ۳۰۲: چرا از دلبر حورا سرشتم
شمارهٔ ۳۰۳: ندانم خواب یا بیدار بودم
شمارهٔ ۳۰۴: نشد ز آمد شد نظاره مفهوم
شمارهٔ ۳۰۵: فغان کز کوی جانان دور ماندم
شمارهٔ ۳۰۶: ندانم در چه حالم در کجایم
شمارهٔ ۳۰۷: بتا کی دست در پستانت آرم
شمارهٔ ۳۰۸: اگر جانان به هنگام تکلم
شمارهٔ ۳۰۹: گهی که سرنهادم تا بخوابم
شمارهٔ ۳۱۰: نه من امروز پابند تو هستم
شمارهٔ ۳۱۱: به هنگام تبسم های جانان
شمارهٔ ۳۱۲: رخ و زلف و لب و دندان جانان
شمارهٔ ۳۱۳: اگر هنگام مردن دلبر من
شمارهٔ ۳۱۴: خم ابروست یا شمشیر بهمن
شمارهٔ ۳۱۵: ز کشت و پیچ این شلوار رنگین
شمارهٔ ۳۱۶: خوش از جور و جفای مه جبینان
شمارهٔ ۳۱۷: از این ره می روی رویت به من کن
شمارهٔ ۳۱۸: لا نتوان به زلفش آرمیدن
شمارهٔ ۳۱۹: خیالت آورد بر من شبیخون
شمارهٔ ۳۲۰: دلم از هجر تو شد دجله خون
شمارهٔ ۳۲۱: سر راهم دو تا شد وای بر من
شمارهٔ ۳۲۲: شده خاموش شمع محفل من
شمارهٔ ۳۲۳: اجل دانی کی آیی بر سر من؟
شمارهٔ ۳۲۴: خیال کشتن من داشت جانان
شمارهٔ ۳۲۵: مرو ای جان شیرین از بر من
شمارهٔ ۳۲۶: لبت شکر شکن مژگان صف اشکن
شمارهٔ ۳۲۷: مکحل چشم مست کافرش بین
شمارهٔ ۳۲۸: بلندی سیر عالم می کنم من
شمارهٔ ۳۲۹: سحر از بس که نالیدم ز هجران
شمارهٔ ۳۳۰: نه هر چشمی ز جسمی می برد جان
شمارهٔ ۳۳۱: مرا یک دل بود مطلب هزاران
شمارهٔ ۳۳۲: به سیر باغ رفتم باختم من
شمارهٔ ۳۳۳: تو بر من بگذری چون برق رخشان
شمارهٔ ۳۳۴: پس از ببریدن و پیوند جانان
شمارهٔ ۳۳۵: مه بالا نشین پایین نظر کن
شمارهٔ ۳۳۶: دلم ایکاش بیرون می شد از تن
شمارهٔ ۳۳۷: مکش شانه به این زلفان پرچین
شمارهٔ ۳۳۸: دگر طعن رقیب و جور دشمن
شمارهٔ ۳۳۹: جفا از تو بتا! خون خوردن از من
شمارهٔ ۳۴۰: به گردن زلف یا زنجیرش است این
شمارهٔ ۳۴۱: رخ و زلف و لب و دندان جانان
شمارهٔ ۳۴۲: بیا جانا دمی ترک جفا کن
شمارهٔ ۳۴۳: سحر دلبر چو آمد بر سر من
شمارهٔ ۳۴۴: پس از مرگم بگو با گلعذاران
شمارهٔ ۳۴۵: که گفته چشم شهلا سرمه سا کن؟
شمارهٔ ۳۴۶: مده یادم ز روز وصل جانان
شمارهٔ ۳۴۷: بهای این لب و دندان جانان
شمارهٔ ۳۴۸: شدم رسوای عالم بهر جانان
شمارهٔ ۳۴۹: به دل تخم تمنا کاشتم من
شمارهٔ ۳۵۰: دلا دیدی جدایی زیستی تو
شمارهٔ ۳۵۱: مسلسل زلف عنبرسا مکن تو
شمارهٔ ۳۵۲: دل از من چشم شهلا دلبر از تو
شمارهٔ ۳۵۳: نگفتم جا مده بر چهره گیسو
شمارهٔ ۳۵۴: دلا تا چند در آزارام از تو
شمارهٔ ۳۵۵: دو گیسو را به دوش انداختی تو
شمارهٔ ۳۵۶: نسیم! امشب عجب دفع غمی تو
شمارهٔ ۳۵۷: خوش الحان مرغکی وقت سحرگاه
شمارهٔ ۳۵۸: به زیر زلف برق گوشواره
شمارهٔ ۳۵۹: دلم از بس که دنبال تو گشته
شمارهٔ ۳۶۰: به مژگان خاک روبم زین گذرگاه
شمارهٔ ۳۶۱: مرو دنبال آهوی رمیده
شمارهٔ ۳۶۲: بر ابر ماه تابانم نشسته
شمارهٔ ۳۶۳: به هر محفل که آن دلبر نشسته
شمارهٔ ۳۶۴: بتا عشقت مرا واله نموده
شمارهٔ ۳۶۵: مکحل چشم شورانگیز کرده
شمارهٔ ۳۶۶: که گفتت زلف بر رخ جابه جا نه
شمارهٔ ۳۶۷: کسی که آن پری رخسار دیده
شمارهٔ ۳۶۸: به عارض طره سنبل فکنده
شمارهٔ ۳۶۹: غمت در دل چنان ماوا گرفته
شمارهٔ ۳۷۰: به زلفت مرغ دل ماوا گرفته
شمارهٔ ۳۷۱: سر و روی تو تا غبغب رسیده
شمارهٔ ۳۷۲: غم و غصه تن و جانم گرفته
شمارهٔ ۳۷۳: پری رویان به ما کردند نظاره
شمارهٔ ۳۷۴: نسیم! آهسته آهسته سحرگاه
شمارهٔ ۳۷۵: نمی بینم ز مردم آشنایی
شمارهٔ ۳۷۶: بتا در گوش، گوش آویز داری
شمارهٔ ۳۷۷: ندانم ای غزالم از چه دشتی؟
شمارهٔ ۳۷۸: به قامت مظهر سرو رسایی
شمارهٔ ۳۷۹: خروس امشب بداده هرزه خوانی
شمارهٔ ۳۸۰: تو آتش رخ دلم پروانه کردی
شمارهٔ ۳۸۱: بیا جانا که مردم از جدایی
شمارهٔ ۳۸۲: خداوندا گل ناز آفریدی
شمارهٔ ۳۸۳: صباحی دلبر گیسو بلندی
شمارهٔ ۳۸۴: چه بد کردم که مهر از من بریدی
شمارهٔ ۳۸۵: در اول مستم از پیمانه کردی
شمارهٔ ۳۸۶: به بالا بنگری مهتاب بینی
شمارهٔ ۳۸۷: صنم سرخیل ترسازادگانی
شمارهٔ ۳۸۸: نسیم! عنبر شمیمی از کجایی؟
شمارهٔ ۳۸۹: به گیتی هر چه کردم جستجویی
شمارهٔ ۳۹۰: اگر ماهی به زیر ابر تا کی؟
شمارهٔ ۳۹۱: خدایا زلف و گردن آفریدی
شمارهٔ ۳۹۲: دو چشمان تو دارد میل یاری
شمارهٔ ۳۹۳: نه از من سر بزد دلبر خطایی
شمارهٔ ۳۹۴: بیا کز حد گذشت ایام دوری
شمارهٔ ۳۹۵: ز پیشم رفتی ای عهد جوانی
شمارهٔ ۳۹۶: خداوندا تو رحمان و رحیمی
شمارهٔ ۳۹۷: ذلیل و زار و بیمارم نمودی
شمارهٔ ۳۹۸: سیه زلفان به رخ ماوا نمودی
شمارهٔ ۳۹۹: بتا! گر زنده بودی فتنه بودی
شمارهٔ ۴۰۰: به دل بردن تو جانا! خوش دلیری
شمارهٔ ۴۰۱: دو چشمان گفت ابرو فتنه جویی
شمارهٔ ۴۰۲: پس از مرگم نخواهم های هایی
شمارهٔ ۴۰۳: بیا تا گویمت شرح جدایی
شمارهٔ ۴۰۴: مرا جان بر لب آمد از جدایی
شمارهٔ ۴۰۵: دلا! امشب نه بر جای خودستی
شمارهٔ ۴۰۶: ز دستم رفتی ای حور بهشتی
شمارهٔ ۴۰۷: الا ای آسمان از من چه دیدی؟
شمارهٔ ۴۰۸: چنان زارم که از فرط نزاری
شمارهٔ ۴۰۹: شب مهتاب و حوت و برج ماهی
شمارهٔ ۴۱۰: خداوندا تو یاری کن تو یاری
شمارهٔ ۴۱۱: ندانم آفتابی یا که ماهی
شمارهٔ ۴۱۲: نکردم در وفاداری قصوری
شمارهٔ ۴۱۳: نه خسرو خواهم و نه خسروانی
شمارهٔ ۴۱۴: پس از پیری و ضعف و ناتوانی
شمارهٔ ۴۱۵: به ظاهر گر زچشمانم جدایی

فایز دشتی

آمارگیر وبلاگ