ابوالحسن فراهانی
غزل های نا تمام
شمارهٔ ۴: کسی که چشم مرا ابر نوبهار گرفت - چو دید گریه ی من راه اعتذار گرفت
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
کسی که چشم مرا ابر نوبهار گرفت چو دید گریه ی من راه اعتذار گرفت همین بسست مرا اعتبار در کویت که هرکه دیده مرا از من اعتبار گرفت اگر نه روی تو سوزنده تر ز آتش شد پس از چه هندوی زلفت ازو کنار گرفت لبت چو باده خورد خون خلق چشمت را به حیرتم که چرا همچنین خمار گرفت ابوالحسن فراهانی