مجد همگر
قطعه ها
شمارهٔ ۱۰۹: دوش با عقل دوربین گفتم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
دوش با عقل دوربین گفتم کای مبرا ز سهو و کژبینی مایه جان ز راه ترتیبی دایه تن ز روی تزئینی حاکی غیب گویمت و آنی ماحی عیب خوانمت واینی کیست کاندر زمانه بدساز نیک مردی و مردم آئینی پیشه کرده ست و زان نگردد باز به بدآموزی و بدآئینی یادش ار در دیار کفر رود محو گردد نشان بی دینی شیر اگر نام او برد دهنش ناف آهو شود به مشکینی خلق و خلقش چو دین به دلخواهی فعل و قولش چو جان به شیرینی مرکب کبریاش را هر مه پیکر ماه نو کند زینی بر بساط فلک به طوع کند شاه فرزانگانش فرزینی عقل گفتا ملک نهادی هست زبده نوع مائی و طینی گفتم از نام او نشان ده گفت افتخار افتخار قزوینی مجد همگر