مجد همگر
غزل ها
شمارهٔ ۹۲: پیداست خود که نیست ترا رای آشتی
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
پیداست خود که نیست ترا رای آشتی زیرا که گم شده ست سروپای آشتی بر تافتی ز مهر و وفا روی دل چنانک نه روی صلح داری و نه رای آشتی با ما دلت به کینه چنان مشتغل شده ست کو نیز خود ندارد پروای آشتی بردوختی به کینه وری چشم مردمی نگذاشتی به حیله گری جای آشتی با اینهمه جفا که تو کردی به جان من دل می کند هنوز تمنای آشتی مجد همگر