مسعود سعد سلمان
غزل ها
شمارهٔ ۱۴: بدم دوش با آن نیازی به هم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
بدم دوش با آن نیازی به هم زده پیشم از بی نیازی علم همه گوی از روی او لاله رنگ همه حجره از موی او مشک شم نشاط اندر آمد ز در چون نسیم ز روزن برون رفت چون درد و غم ز شادی رویش بخندید جام ز اندوه جانم بنالید بم چو نرگس همه چشم گشتم از آنک چو لاله همه روی بود آن صنم بدو گفتم ای کرده جانم غمی بدو گفتم ای کرده پشتم به خم نعم از برای چه ناموختی همه زلف تو پر حروف نعم به من گفت اینم که بینی همی نه افزون شوم زینکه هستم نه کم گزیده ترین عادت من جفاست ستوده ترین خصلت من ستم مپیوند با یار بد مهر مهر مکن پیش معشوقه محتشم مسعود سعد سلمان