صائب تبریزی
غزل 3001 - 4000
غزل شمارهٔ ۳۹۰۹: کسان که جانب هم را نگه می دارند
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
کسان که جانب هم را نگه می دارند در آفتاب قیامت پناه می دارند هر آنچه قابل دلبستگی است پاکدلان به تیغ قطع تعلق نگاه می دارند گره ز کار گروهی گشاده گردد زود که چون حباب سر بی کلاه می دارند جماعتی که ز روز حساب آگاهند نفس شمرده تر از صبحگاه می دارند ز نامه سیه خویش نیستم نومید امید بیش به ابر سیاه می دارند ز خار وخس گل بی خار می رسد به نسیم سبکروان چه از غم از خار راه می دارند بر آن گروه حلال است لاف خودداری که از جمال تو پاس نگاه می دارند به هیچ عذر ندارند حاجتی صائب جماعتی که حجاب از گناه می دارند صائب تبریزی