صائب تبریزی
غزل 3001 - 4000
غزل شمارهٔ ۳۳۹۰: بر ز نخدان تو هرکس که نگاه اندازد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
بر ز نخدان تو هرکس که نگاه اندازد گر بود خضر، دل خویش به چاه اندازد گرد بر دامن دریای کرم ننشیند ابر اگر سایه رحمت به گیاه اندازد عقده مشکل ما را به نسیمی دریاب تا به کی آه به اشک، اشک به آه اندازد؟ در گذر از سر نظاره آن قد بلند کاین تماشا ز سر چرخ کلاه اندازد دور باش مژه از هر دو طرف استاده است زهره کیست بر آن چشم نگاه اندازد؟ شکوه در دل گره و جرأت گفتارم نیست مگر این سلسله را اشک به راه اندازد صائب از درد تغافل دل اگر خون گردد به ازان است کسی رو به نگاه اندازد صائب تبریزی