صائب تبریزی
غزل 3001 - 4000
غزل شمارهٔ ۳۲۵۳: نفس از توبه صادق دم عیسی گردد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
نفس از توبه صادق دم عیسی گردد دست از بیعت تقوی ید بیضا گردد پرتو شمع محال است به روزن نرسد دل چو روشن شود اعضاء همه بینا گردد گرد عصیان اگر از چهره دل پاک کنی از فروغ تو زمین آینه سیما گردد لب اگر از لب پیمانه می برداری نفس پاک تو جان بخش چو عیسی گردد اگر از جلوه مینا گذرانی خود را فیض نازل به تو از عالم بالا گردد ملک بیگانه بود بیخبری عاقل را کسی از بهر چه در کشور اعدا گردد؟ دست رغبت ز حنای می گلرنگ بشوی تا ز روشن گهری چون ید بیضا گردد در حریمی که کشد خط به زمین جبهه عقل کلک صائب ز فضولی است که گویا گردد صائب تبریزی