شهریار
گزیده غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۳۶ - مکتب طبیعت
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
فریب رهزن دیو و پری تو چون نخوری که راه آدم و حوا زده است دیو و پری به پرده داری شب بود عیب ما پنهان ولی سپیده دمان میرسد پرده دری سرود جنگل و دریاچه سنفونیهایی است برون ز دایره درک و رانش بشری به باغ چهچه سحر بلبلان سحر به کوه قهقه شوق کبکهای دری زمینه ایست سکوت از برای صوت و صدا ولی سکوت طبیعت ز بان لال و کری از آن زمان که دلم در به در ترا جوید حبیب من چه دلی داده ام به در به دری سرشک و دیده جمال تو می نمایندم یکی به آینه سازی دگر به شیشه گری به تیر عشق تو تا سینه ها سپر نشود چه عمرها که به بیهوده می شود سپری پناه سایه آزادگی است بر سر سرو که جور اره نبیند به جرم بی ثمری تو شهریار به دنبال خواجه رو تنها که این مجامله هم برنیامد از دگری شهریار