رهی معیری
غزلها | جلد دوم
از خود رمیده: چو گل ز دست تو جیب دریده ای دارم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
چو گل ز دست تو جیب دریده ای دارم چو لاله دامن در خون کشیده ای دارم به حفظ جان بلا دیده سعی من بیجاست که پاس خرمن آفت رسیده ای دارم ز سرد مهری آن گل چو برگهای خزان رخ شکسته و رنگ پریده ای دارم نسیم عشق کجا بشکفد بهار مرا؟ که همچو لاله دل داغدیده ای دارم مرا زمردم نا اهل چشم مردمی است امید میوه ز شاخ بریده ای دارم کجاست عشق جگر سوز اضطراب انگیز؟ که من به سینه دل آرمیده ای دارم صفا و گرمی جانم از آن بود که چو شمع شرار آهی و خوناب دیده ای دارم مرا چگونه بود تاب آشنایی خلق؟ که چون رهی دل از خود رمیده ای دارم رهی معیری