بیدل دهلوی
غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۹۸۶: دوش چون نی سطر دردی میچکید از خامهام
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
دوش چون نی سطر دردی می چکید از خامه ام ناله ها خواهد پر افشاند ازگشاد نامه ام شمع را جز سوختن آینه دار هوش نیست پنبهٔ گوشست یکسر سوز این هنگامه ام تا به کی باشد هوس محوکشاکشهای ناز داغ کرد اندیشهٔ رد و قبول عامه ام قدر دانی در بساط امتیاز دهر نیست ورنه من در مکتب بی دانشی علامه ام پیش من نه آسمان پشمی ندارد درکلاه می دهد زاهد فریب عصمت عمامه ام لوح امکان در خور بالیدن نطقم نبود فکر معنیهای نازک کرد نال خامه ام تا به کی پوشد نفس عریان تنیهای مرا بیشتر چون صبح رنگ خاک دارد جامه ام بیدل از یوسف دماغ بی نیاز من پراست انفعال بوی پیراهن ندارد شامه ام بیدل دهلوی