جلال عضد یزدی
غزلیات
شمارهٔ ۱۱۴: چشم و ابرویت به دل بردن قیامت می کنند
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
چشم و ابرویت به دل بردن قیامت می کنند بی دلان را بوته تیر ملامت می کنند ای مسلمانان! دو چشمش زیر ابرو بنگرید کافران مست در محراب امامت می کنند جان و سر، بل دین و دنیا را چه قدر ای مدّعی! عاشقان اوّل قدم ترک تمامت می کنند با مَی و شاهد به پایان می برند اهل نظر پنج روزی کاندرین منزل اقامت می کنند من سلامت جو شدم، لیکن دو چشم مست تو قصد جان مردم صاحب سلامت می کنند دست بر سر می زنم چون سرو ازین غم تا چرا سرو را نسبت بدان بالا و قامت می کنند کشتگان تیغ بیداد فراقت چون جلال در لحدها خاک بر سر تا قیامت می کنند جلال عضد یزدی