جلال عضد یزدی
غزلیات
شمارهٔ ۴۷: مونس ما ای صبا بجز تو کسی نیست
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
مونس ما ای صبا بجز تو کسی نیست هم نفسی با تو بجویم نفسی نیست دیده و دل را چو تازه آب و هوا نیست بی هوسان را بدین هوا هوسی نیست مرغ مقیّد ره گریز ندارد شادی آن بلبلی که در قفسی نیست چاره همین خاکساری ست گیا را چون که به سرو بلند دسترسی نیست پایه زلفت رسیده است به جایی کز سر او تا به آفتاب بسی نیست خسته چو در چشمت آید آب فروبار کم ز خسی گشته است و کم ز خسی نیست تا غم تو غمگسار هیچ کسانست هیچ کسی غمگسار هیچ کسی نیست قافله سالار به پیش می رود، امّا نیست به هر گام او که باز پسی نیست زان شکرستان جلال دور نگردد طوطی شکرشکن کم از مگسی نیست جلال عضد یزدی