بیدل دهلوی
غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۰۷۱: یک سر مو گر هوس از فکر جاهی بگذرد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
یک سر مو گر هوس از فکر جاهی بگذرد پشم ما بالد به حدی کز کلاهی بگذرد شمع محفل داغ می گردد کز آهی بگذرد آه از آن روزی که حرص از دستگاهی بگذرد دسترنج سعی آزادی نمی گردد تلف کهکشان بالد اگر از برگ کاهی بگذرد در جنون دارد کسی تا کی سر زنجیر اشک سرده این دیوانه را شاید به راهی بگذرد روشن است از جادهٔ انصاف حکم ما ز شمع داغ نقش پاست گر زین ره نگاهی بگذرد شمع بردار از مزار تیره روزان وفا باش تا بر خاک مژگان سیاهی بگذرد از غبار ما سواد عجز روشن کردنیست باید این خط هم به چشمت گاه گاهی بگذرد عرض مطلب یک فلک ره دارد از دل تا زبان چون سحر صد نردبان بندی که آهی بگذرد برنمی دارد چوگردون عمر تمکین وحشتم ننگ آن جولان که از من سال و ماهی بگذرد ترک دنیا هم دلیل پایهٔ دون همتی است سر به معنی پا شود تا ازکلاهی بگذرد نالهٔ نی می کشد از موج آب اواز پا عمر عاشق گر همه د زیر چاهی بگذرد بی فنا ممکن بدان بیدل گذشتن زین محیط بستن مژگان شود پل تا نگاهی بگذرد بیدل دهلوی