بیدل دهلوی
غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۷۵: گر به سیر انجمن یا گشت گلشن رفته است
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
گر به سیر انجمن یا گشت گلشن رفته است شمع ما هرسو همین یک سرزگردن رفته است مزرعی چون کاغذ آتش زده گل کرده ایم تا نظر بر دانه می دوزیم خرمن رفته است کاشکی باکلفت افسردگی می ساخیم بر بهار ما قیامت از شکفتن رفته است انتظارت رنگ نم نگذاشت در چشم ترم تا مقشر گشت این بادام روغن رفته است جهد صیقل صدهزار آیینه با زنگار برد خانه ها زین خاکدان بر باد رفتن رفته است غنچه واری هیچکس با عافیت سودا نکرد همچو گل اینجا گریبانها به دامن رفته است خلقی از بیدانشی تمکین به حرف و صوت باخت سنگ این کهساریکسر در فلاخن رفته است زندگی زین انجمن یک گام آزادی نخواست هرکه را دیدیم زاینجا بعد مردن رفته است نقش پایی چند از عجز تلاش افسرده ایم نام واماندن بجا مانده ست رفتن رفته است خانه را نتوان سیه کرد از غرور روشنی نور می پنداری و دودی به روزن رفته است هرچه از خود می بریم آنجا فضولی می بریم جای قاصد انفعال نامه بردن رفته است نیستم بیدل حریف انتظار خوشدلی فرصت از هرکس که باشد یان از من رفته است بیدل دهلوی