فرخی یزدی
غزل ها
شماره ۶۵: چمن از لاله چو بنهاد به سر افسر سرخ
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
چمن از لاله چو بنهاد به سر افسر سرخ پای گل زن ز کف سبزخطان ساغر سرخ اشک چون سیم سپیدم شد از آن خون که ز خلق زردرویی کشد آنکس که ندارد زر سرخ گرچه من قاتل دل را نشناسم اما دیده ام در کف آن چشم سیه خنجر سرخ کی به بام تو پری روی زند بال و پری هر کبوتر که ز سنگ تو ندارد پر سرخ تاخت مژگان تو بر ملک دل از چشم سیاه چون سوی شرق به فرمان قضا لشکر سرخ خون دل خورده ام از دست تو بس، از پس مرگ سر زند سبزه سر از تربت من با سر سرخ شب ما روز نگردد ز مه باختری تا چو خورشید به خاور، نزنیم اختر سرخ پرسش خانه ما را مکن از کس که ز اشک خانه ماست همان خانه که دارد در سرخ فرخی روی سفید آنکه بر چرخ کبود با رخ زرد ز سیلی بودش زیور سرخ فرخی یزدی