فرخی یزدی
غزل ها
شماره ۵۴: قمری چو من مدیح تو سرو چمن نگفت
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
قمری چو من مدیح تو سرو چمن نگفت گر گفت مدح سرو چمن همچو من نگفت هر جا روی حکایت شیرین و خسرو است یک تن سخن ز درد دل کوهکن نگفت پروانه از شراره ای از دست رفت لیک با آنکه شمع سوخت سراپا سخن نگفت هر کس که دید لعل چو یاقوت دوست را دیگر سخن ز رنگ عقیق یمن نگفت خون مرا چو شیر خورد شکرین لبی کز کودکی درست زبانش لبن نگفت این دل که شد به حلقه زلفت شبی اسیر تا روز جز حکایت بند و شکن نگفت یک عمر وصف حسن تو گر گفت فرخی شد باز معترف که به وجه حسن نگفت فرخی یزدی