فرخی یزدی
غزل ها
شماره ۳۲: آن طایری که در قفس تنگ خانه داشت
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
آن طایری که در قفس تنگ خانه داشت در دل کجا دگر هوس آب و دانه داشت دست زمانه کی کندش پایمال جور هر سر که پاس خدمت این آستانه داشت بهر گره گشایی دل تاخت تا ختن آن باد مشک بوی که در دست شانه داشت ما را به روز وصل چرا آشنا نکرد تأثیر در دلت اگر آه شبانه داشت چون نی نوا شد از دل هر بی نوا بلند ساز تو بس که شور و نوا در ترانه داشت دیشب به جرم آنکه ز هجران نمرده ایم امروز بهر کشتن ما صد بهانه داشت چون نافه خون به دل ز غزالان مشک موست هر کس چو فرخی غزل عاشقانه داشت فرخی یزدی