فرخی یزدی
غزل ها
شماره ۳۱: در چمن تا قد سرو تو برافراخته است
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
در چمن تا قدِ سروِ تو برافراخته است روز و شب نوحه گری کار من و فاخته است بُرد با کهنه حریفی ست که در بازیِ عشق هرچه را داشته چون من همه را باخته است به گمان غلط آن ترک کمانکش چون تیر روزگاری ست مرا از نظر انداخته است جانِ من زآهِ دلِ سوخته پرهیز نمای که بدین سوختگی کارِ مرا ساخته است مستیِ چشم تو با ابروی کج عربده داشت یا پیِ کشتن من تیغِ ستم آخته است چنگ بر طُرِّهٔ پُرچینِ تو زد آنکه چو باد تا ختن از پی این مشک ختا تاخته است فرخی دلخوش از آن است که این مردم را یک به یک دیده و سنجیده و بشناخته است فرخی یزدی