فرخی یزدی
غزل ها
شماره ۱: گلرنگ شد در و دشت، از اشکباری ما
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
گلرنگ شد در و دشت، از اشکباری ما چون غیر خون نبارد، ابر بهاری ما با صد هزار دیده، چشم چمن ندیده در گلستان گیتی، مرغی به خواری ما بی خانمان و مسکین، بدبخت و زار و غمگین خوب اعتبار دارد، بی اعتباری ما این پرده ها اگر شد، چون سینه پاره دانی دل پرده پرده خون است، از پرده داری ما یک دسته منفعت جو، با مشتی اهرمن خو با هم قرار دادند، بر بی قراری ما گوش سخن شنو نیست، روی زمین وگرنه تا آسمان رسیده است، گلبانگ زاری ما بی مهر روی آن مه، شب تا سحر نشد کم اخترشماری دل، شب زنده داری ما بس در مقام جانان، چون بنده جان فشاندیم در عشق شد مسلم، پروردگاری ما از فر فقر دادیم، فرمان به باد و آتش اسباب آبرو شد، این خاکساری ما در این دیار باری، ای کاش بود یاری کز روی غمگساری، آید به یاری ما فرخی یزدی